De federale begroting bevat een opvallende maatregel: vanaf 2027 wordt een verplichte tijdsregistratie ingevoerd voor alle werkgevers. De regering laat de vorm vrij—digitale prikklok, app, of andere methodes—maar de verplichting staat vast.
Bij Bakkers Vlaanderen begrijpen we de bezorgdheid die deze maatregel oproept. Voor vele ambachtelijke bakkerijen voelt dit niet alleen onnodig, maar vooral onwerkbaar en niet van deze tijd.
De bakkerijsector werkt al met bijzonder strikte regels rond arbeidsduur. Uurroosters moeten vooraf worden opgesteld, overuren worden nauw opgevolgd en de bescherming van werknemers is in België stevig verankerd. Het toevoegen van een nieuw controlesysteem brengt dan ook vooral één ding met zich mee: extra administratie.
Voor een typische zelfstandige bakkerij—waar werk wordt georganiseerd op basis van vertrouwen, vakmanschap en dagelijkse realiteit—voelt zo’n prikklok als een bureaucratische reflex die voorbijgaat aan de praktijk in het atelier en de winkel.
Telewerk, flexibele werkmodellen of autonomie zijn geen vanzelfsprekendheden in onze sector. De bakkerij draait op vroege uren, ploegwerk, wisselende opdrachten en seizoenspieken. Net daarom werkt men met duidelijke afspraken en heldere roosters. Een verplichte tijdsregistratie voegt niets toe aan dat bestaande kader.
Uit bredere KMO-bevragingen blijkt dat meer dan de helft van de ondernemers een absolute tegenstander is van een algemene prikklok. Ook in onze contacten met bakkers horen we dezelfde signalen:
Ja, een kleine minderheid werkt vandaag al met een registratiesysteem, vaak om discussies te vermijden. Maar dat is een vrijwillige keuze, die voortkomt uit de eigen organisatie. Een algemene verplichting is iets anders: het maakt iedereen gelijk, zonder rekening te houden met de realiteit van een ambacht.
Ons land is al één van de meest gereguleerde van Europa als het over arbeidsduur gaat. Er is:
Daarbovenop nog een verplicht registratiesysteem leggen, zonder reële nood, betekent volgens ons geen vooruitgang maar net een stap terug in flexibiliteit.
Wij roepen de federale regering op om deze verplichting niet door te duwen zonder overleg. Laat sectorspecifieke noden mee bepalen hoe zo’n systeem er moet uitzien, en waar het echt zinvol is.
Onze boodschap is eenvoudig:
Geef onze ondernemers vertrouwen. Geef hen geen bijkomende controledruk boven op een al zwaar gereguleerde arbeidsorganisatie.
We blijven dit dossier actief opvolgen en brengen onze sectorpositie ter sprake in alle relevante overlegmomenten. Want een ambacht dat al vroeg uit de veren is, verdient vooral werkbaar werk—geen extra papierberg.
